In deze blogpost worden de Haalbare opbrengst en de Werkelijke opbrengst besproken. Voor meer informatie over de Potentiële opbrengst en de Productieformule kunt u deze blogpost over het berekenen van de potentiële gewasopbrengst lezen.
De haalbare opbrengst is de opbrengst die gewassen halen wanneer alle mogelijke zorg aan het gewas is gegeven. Met meer meststoffen dan economisch uit kan en zodanig dat de plant nog steeds net profiteert, maar voordat een negatief effect van overbemesting plaatsvindt. Hetzelfde geldt voor de watertoevoer via beregening. De hoogste kwaliteit basispootgoed wordt gebruikt en er wordt gepoot op een bodem verstoken van ziekten en plagen. Tijdens de groei worden alle ziekten en plagen afdoende beheerst. Een dergelijk gewas bereikt de hoogste opbrengsten die mogelijk zijn in de gegeven omgevingsomstandigheden van het groeiseizoen. Teeltingrepen kunnen niet de maximum- en minimumtemperaturen, de zonnestraling, de verdamping en de daglengte onder de standaard productieomstandigheden veranderen. Deze haalbare opbrengsten zijn lager dan de potentiële, omdat in de echte veldomstandigheden planten problemen ondervinden, zoals bij het verwerven van water midden op de dag in zonnige omstandigheden met lage relatieve luchtvochtigheid. Stikstof spoelt uit de bovengrond met overvloedige regen. In de tweede helft van het groeiseizoen is het onderscheppen van alle invallende zonnestraling niet mogelijk, vanwege legering van de stengels, waardoor de bodem bloot komt te liggen. Daarom zijn de haalbare opbrengsten ongeveer 30% lager dan de potentiële. Af en toe halen de beste velden van de beste telers in een bepaald jaar met niet-beperkende groeiomstandigheden bijna het haalbare niveau. Dit gebeurt ook op proefstations waar alle omstandigheden optimaal zijn en het economisch optimum geen onderwerp van onderzoek is.
Werkelijke opbrengst
Werkelijke opbrengsten zijn die opbrengsten gehaald door de meeste telers. Hun gewassen hebben vaak last van verontreinigende stoffen zoals ozon, hebben vaak niet genoeg water, mineralen en gewasbeschermende middelen gekregen. Vaak maar net genoeg om de hoeveelheden economisch te rechtvaardigen of veel minder dan dat, omdat inputs niet beschikbaar zijn of uit onwetendheid. De werkelijke opbrengst is de gemiddelde opbrengst van alle telers van een gewas in een regio of land. Dit cijfer is 20 t/ha voor China, 35 t/ha voor Japan, 50 t/ha voor België, 7 t/ha voor Burundi, 45 t/ha voor zetmeelaardappelen in Nederland op zandgronden, maar 55 t/ha voor consumptieaardappelen op mariene kleigrond. Opbrengsten van pootaardappelen in Nederland zijn 35 t/ha, ze zijn dan bijna 2 maanden voor de natuurlijke afrijping geoogst. De hoogste werkelijke opbrengsten in de wereld op basis van statistieken worden gehaald door ongeveer 300 telers in het Columbia Bekken in de staat Washington, VS, op hun 66.000 ha: 73 t/ha. De drie opbrengstniveaus en de factoren die ze bepalen, beperken of verminderen
